EMEKLİLİKTE PSİKOLOJİK SORUNLAR

Her insanın bir emeklilik hayali vardır; kimisi ailesiyle birlikte huzurlu, sakin bir yaşam hayal eder. Kimisi de bol bol gezip, yeni yerler keşfetmek ister. Ancak emeklilik her zaman hayal edildiği gibi olmayabilir.

Her sabah erkenden kalkıp işine giden, belli bir tempoya alışmış insanlar ilk başlarda emekliliğin keyfini çıkarıyormuş gibi görünseler de belli bir süre geçtikten sonra içlerine kapanıp depresyona girebilirler.

EMEKLİLİKTE DEPRESYONA GİRMEMEK İÇİN NELER YAPILABİLİR?

Hayatı boyunca, iş bağlantıları sayesinde aktif bir hayata ve sosyal bir yaşama sahip olmuş bir birey, emekli olduktan sonra bu bağlantılarından git gide uzaklaşmaya başlar.

Bol zamanı olmasına rağmen zamanını verimli geçirebileceği bir aktivite olmadığı için kişi kendisini işe yaramaz biri gibi hissedebilir. Kendisi öyle hissetmese bile ailesi ona bu şekilde hissettirebilir.

Emeklilik eve kapanmak değildir; kişi gezerek, yeni yerler keşfedebilir ve ufkunu genişletebilir. Ancak maddi durumlar buna engel oluyorsa, ufak tefek işlerle ek gelir sağlanabilir ya da hobi edinilerek, kişiye işe yaradığını hissettirecek aktivitelerde bulunulabilir.

Her insanın hayatında psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğu dönemler vardır. Emeklilik de bu dönemlerden birisidir, ancak endişeye kapılmadan bir psikoloğa danışarak gerekli desteği alabilir, hayatınıza olumlu bir şekilde devam edebilirsiniz.

EMEKLİLERİN KENDİNİ YAŞLI HİSSETMESİ

Emekli olma düşüncesi, ister istemez kişinin kendisini yaşlı hissetmesine neden olacaktır. Emeklilikten önce gayet aktif bir hayatı olan, üreten bir insan doğal olarak daha dinç ve zinde olur.

Üretmeyi bırakan, fiziksel olarak da aktif olmayan bir birey psikolojik olarak kendisini yaşlı hisseder. Emeklilikte yaşlı hissetmemek için fiziksel ve zihni meşgul edecek aktivitelerde bulunulmalıdır.

Bu durum alzheimer riskini de azaltacaktır. Ne yapacağınıza karar vermekte zorlanıyorsanız, kişisel gelişim veya farkındalık amaçlı, psikoloğunuzla görüşmeler gerçekleştirebilirsiniz.